?بند 1
دنیا ینی کرببلا
عشقم شده پایین پا
ذکر تموم نوکرا حسین
آقا تویی جونه دلم
پای تو میمونه دلم
همیشه میخونه دلم حسین
دوستدارم آقا دستم برسه
به ضریح با صفای تو
کاش پای پیاده راهی بشم
که بیام به کربلای تو
دلتنگی شده بغض تو گلو
دل من آروم نمیگیره
باور میکنی این نوکر تو
آقا از دوریه تو میمیره
مستم
دل به تو بستم
عاشقت هستم ابی عبدالله
آقاس
عشق نوکرهاس
پرچمش بالاس ابی عبدالله
مولا حسین جانم
?بند 2
مولایی و نوکرتم
دیونه و دمپرتم
خاک پای دخترتم حسین
من آشنای غم شدم
دلبسته ی حرم شدم
دیوونه ی علم شدم حسین
با اسم رقیه جون میگیرم
ینی من عاشق و دلدادم
حتی من اگه باشم یه کویر
با تو روبه راه و آبادم
دنیای من آقای منی
چی میخوام وقتی تورو دارم
وقتی که آقا دارم میمیرم
سرمو رو پای تو میزارم
خوبم
تویی محبوبم
بی تو آشوبم ابی عبدالله
شاهم
اینو آگاهم
رفیقیم باهم ابی عبدالله
مولا حسین جانم
?بند 3
لبخند تو عشق منه
قلبم براتو میزنه
واسم حرمت وطنه حسین
دست توئه روی سرم
میشم دیگه کلب حرم
تنها تویی شاه کرم حسین
آینده ی من با پرچم تو
مثل تارو پود گره خورده
هرکی رسیده پایین ضریح
گریه کرده حالشو برده
مردونه اگه اینجا اومدم
واسه اینه که دوستدارم
من حتی اگه جونم رو بدم
باز آقا بهت بدهکارم
شوری
تو خود نوری
میگم هرجوری ابی عبدالله
دریا
تویی_ بی پروا
میگه دل جانا ابی عبدالله
مولا حسین جانم
- شنبه
- 11
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 15:23
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید آقاجانی
ارسال دیدگاه