بند 1
قسم به آیه های رو ضریح
که زندگی بدون تو غمه
تموم دلخوشیه من آقا
نوکری تو ماه محرمه
تا اسم کربلا میاد
نمیدونی با چه شوقی دلم میره
میخوام نزدیک تو باشم
همین فاصلمون سردو نفس‌گیره
تو دستای توئه قلبم
واسه اینه که خیلی تحت تأثیره
شاه تویی و منم گدا
دوباره تو این شبا
دل من پریده تا
برسه به کربلا
شاه کربلا حسین حسین
بند 2
تو روزگاری که همه رفتن
به سمت نا برابری آقا
خیال من جمه که در واقع
خود تو مارو میخری آقا
به عکست خیره میمونه
تموم روز و شب آقا دل زارم
طبیب من نگاهم کن
بهم دوا بده من آخه بیمارم
دعا کن واسه من وقتی
که بی طاقتم و خیلی گرفتارم
تو شاه عالمی حسین
منم آقا زیر دیین
دوستدارم که جون بدم
توی بین الحرمین
شاه کربلا حسین حسین
بند 3
تموم انگیزه ی این نوکر
اینه بمونه پای اربابش
ذکر ابلفضله روی لبهام
بشم فدای گنبد نابش
حریم امن دنیا شد
حریم باصفای تو آقای من
به کی تکیه کنم جز تو
تویی تنها رفیق خوب برای من
دلم میخواد که اربابم
بشه برام کفن پیرن سیای من
من باتو روبه راهمو
بخشیدی گناهمو
تا ابد کنار این
شال پادشاهمو
شاه کربلا حسین حسین
- شنبه
- 11
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 15:24
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید آقاجانی
ارسال دیدگاه