تویی تو شاه و امیرم
بدون تو من میمیرم
باید که کربلاممو
من از رقیت بگیرم
تو امیری من غلامم
به تو رسیده سلامم
من تورو دوستدارم آقا
همینه ختم کلامم
منم و این شورو مستی
تو دلم آقا نشستی
بزا بگم ای حسین جان
ممنونم از اینکه هستی
آقام آقام ای حسین جان
خدای احساسی آقا
تو نوکر شناسی آقا
تو عشق علمداری و
امام عباسی آقا
حرمت آقا چه غوغاس
زائر خاص تو زهراس
تو آسمون میدرخشه
گنبد زیبای عباس
جز تو پناهی ندارم
دوباره ابر بهارم
خیلی خوبه وقت مردن
سر روی تربت بزارم
آقام آقام ای حسین جان
به عشق تو دلسپردم
چقد غم دوری خوردم
تو اوج هر شادی و غم
من آقا اسمت رو بردم
همیشه داری هوامو
میبینی اشک چشامو
خوبه من از تو بگیرم
امضای کرببلامو
تو امیری من حقیرم
آرزومه پر بگیرم
آرزومه اربعینت
بیام و اونجا بمیرم
آقام آقام ای حسین جان
- یکشنبه
- 12
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 14:48
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید آقاجانی
ارسال دیدگاه