زمینه / شور _ احساسی
بند1
از جایی که یادم میاد
بودم آقا تو روضه ها
تنها نمیزاری منو
ای پادشاه کربلا
ابری شده چشمای من
میباره از درد فراق
اصلا ندارم هیچ کجا
مثل تو اربابم سراغ
تنها تو آقای منی / مهتاب زیبای منی
سر میکنم با عشق تو / هستی و دنیای منی
اربابم به نگاه خیر تو مدیونم
اربابم شدی آرامش قلب خونم
اربابم قدر بودن تورو میدونم
مولانا ابا عبدالله
بند 2
با اوج تنهایی حسین
من توی هیئت اومدم
واسه حرم ازجونو دل
آقای من سینه زدم
سلطان قلبم هستی و
بی تو میمیرم یا حسین
عشقت یه زندونیه که
عمری اسیرم یا حسین
عمریه افتادم به پات / آقا بهشته کربلات
بیمارم و هستی طبیب / واسم نیازه روضه هات
اربابم بخدا فقط تورو دوستدارم
اربابم یه نگاهی کن به حال زارم
اربابم منی که یه نوکر بیچارم
- مولانا ابا عبدالله
بند 3
وقتی که موهامو کشید
دنیا جهنم شد برام
بالو پرم میسوزه و
میباره خون ازاین چشام
قدم خمیده شد ازاین
غمها شبیه مادرت
گیره یه عده بی حیا
افتاده بابا دخترت
دستامون از هم شد جدا/رفته سرت رو نیزه ها
رفتی دلم درهم شکست / من گریه کردم بی صدا
بی تابم نفسم بریده و دلخونم
بی تابم توی دشت پربلا حیرونم
بی تابم باباجون به لب رسیده جونم
مولانا ابا عبدالله
- یکشنبه
- 12
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 16:38
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید آقاجانی
ارسال دیدگاه