بازم خونه دل دنیا
یادگار نینوایی
روزگار سختی داشتی
شاهد سر جدایی
بالوپر شکسته بودی
چه عذابایی کشیدی
توی صحرای نفسگیر
تن صد پاره ایی دیدی
از این حالو هوات/ میباره از چشات
غم بررگی که منشاش از کرببلاس
دیدی رو نیره ها/ میگفتی ای خدا
چرا سرحسین این علی زتن جداس
◀️بند ۲
دریا پیش دلت آقا
بخدا که کم میاره
هیچ کسی مثل حالتو
توی این دنیا نداره
تودیدی سر میبریدن
امون از هوای گودال
یه کبوتر با لبای
تشنه میزدش پرو بال
افتادی از نفس/افتادی تو قفس
زده آتیش دلتو اون همه حرف بی جواب
تو گرمی هوا/آتیش خیمه ها
اشکتو درمیاورد آقا این همه عذاب
◀️بند ۳
زنجیر به دستوپات بستس
از ته دل کشیدی آهی
آسمون سرخه مثل چشمات
دل شکسته بی پناهی
دلتو به درد اووردن
از تیغ زخم زبونا
الهی فدای تو شن
آقاجون همه جوونا
عذاب کشیدی تو/خوشی ندیدی تو
گریه میکنی از بلایی که اومد سرت
تو نیمه جونیو/بازم دلخونیو/
تواون فضای غم شکسته شدبالو پرت
- چهارشنبه
- 15
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 0:23
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید آقاجانی
ارسال دیدگاه