بند اول:
بساط روضه همیشه پا برجاست
برای ما روضه جنت الاعلاست
بدونن اینو مُنکرای روضه
که همیشه پرچمه آقام بالاست
نمیفهمه، نمیدونه
حسین روضش رو زمین نمیمونه
هزار ساله، که هر هفته
یه مادر داره یه روضه میخونه
چه از هم دور، یا چه نزدیک
یه روزی آخر تو روضه می میریم
شده تنهایی ام باشه
عزاداری هر جوریه میگیریم
بدونِ هیئت و روضه
نداره اصلا قشنگی این دنیا
اگه حُبّ الحسین داری
بذار پس سنگ تموم برا مولا
حسین جانم حسین جانم
حسین جانم یا ای باور و ایمانم
بند دوم:
به والله دارالشفا خوده روضس
وَ گریه تو روضه بهترین لحظَس
یه ضرب المثلِ هیئتی دارم
نمک بی نمکِ روضه بی مزّس
قسم به حضرتِ عباس
که درمونه دردا توی هیئت هاس
بدونن عالم و آدم
که نوکر بیمه ی مادرش زهراس
خوده آقا هواداره
نظر داره روی روضه همواره
تا که بانی علمداره
مریضی تو روضه پا نمیذاره
همه میرن، میشیم تنها
حسینه که واسه ی ما میمونه
دعا کن که، بازم آقا
ما رو اربعین حرم برسونه
حسین جانم حسین جانم
حسین جانم یا ای باور و ایمانم
بند سوم:
تو هیئت پیشِ خدا عزیز میشم
میشم آقا، وقتی چایی ریز میشم
آره راستش من یه شب نرم هیئت
بمونم توی خونه مریض میشم
نمیفهمی، نمیدونی
نِشاطِ بعد از سینه زنی ها رو
شفا دستِ اباالفضله
برو بشنو حرفِ اَرمنی ها رو
یه بار با من، بیا روضه
تو که هستی روی روضه ها حساس
مداوا کن، خودت رو با
یه لقمه نَذریه حضرتِ عباس
اگه حاجت، داری ای دوست
بیا که هرچی بخوای میده آقا
فقط وقفش، دلت رو کن
جوابتو میگیری همین حالا
حسین جانم حسین جانم
حسین جانم یا ای باور و ایمانم
- چهارشنبه
- 29
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 20:16
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
طاها تحقیقی
ارسال دیدگاه