بند اول:
هزار ساله کَم نشد غمه، آقا
نشد لَنگِ هیچکی پرچمه، آقا
بیفته هر اتفاقی هم بازم
نمیشه تعطیل محرمه، آقا
نمیفهمه، نمیدونه
حسین روضش رو زمین نمیمونه
هزار ساله، که هر هفته
یه مادر داره یه روضه میخونه
چه از هم دور، یا چه نزدیک
یه روزی آخر تو روضه می میریم
شده تنهایی ام باشه
محرم رو هر جوریه میگیریم
بدونِ هیئت و روضه
نداره اصلا قشنگی این دنیا
بده مژده مریضت رو
که خیلی نزدیکه روزِ تاسوعا
حسین جانم حسین جانم
حسین جانم یا حسین حسین جانم
بند دوم:
یه عمره که رو لَبه دمه، آقا
هنوز زندس شورِ ماتمه، آقا
بباره سنگم از آسمون حتی
نمیشه تعطیل محرمه، آقا
قسم به حضرتِ عباس
که درمونه دردا توی هیئت هاس
بدونن عالم و آدم
که نوکر بیمه ی مادرش زهراس
خوده آقا هواداره
نظر داره روی روضه همواره
تا که بانی علمداره
مریضی تو روضه پا نمیذاره
همه میرن، میشیم تنها
حسینه که واسه ی ما میمونه
دعا کن که، آقا امسال
ما رو به کرب و بلاش برسونه
حسین جانم حسین جانم
حسین جانم یا حسین حسین جانم
بند سوم:
تو هیئت پیشِ خدا عزیز میشم
میشم آقا، وقتی چایی ریز میشم
آره راستش من محرما هر سال
شبِ سوّم تو روضه مریض میشم
نمیفهمی، نمیدونی
نِشاطِ بعد از سینه زنی ها رو
شفا دستِ اباالفضله
برو بشنو حرفِ اَرمنی ها رو
یه بار با من، بیا روضه
تو که هستی روی روضه ها حساس
مداوا کن، خودت رو با
یه لقمه نَذریه حضرت عباس
اگه حاجت، داری ای دوست
بیا که هرچی بخوای میده آقا
فقط وقفش، دلت رو کن
جوابتو میگیری همین حالا
حسین جانم حسین جانم
حسین جانم یا حسین حسین جانم
- چهارشنبه
- 29
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 20:18
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
طاها تحقیقی
ارسال دیدگاه