تو كه هر ماه رمضون دلم رو مجنون مي‌كني
با يه عالمه گناه باز من و مهمون مي‌كني
گاهي با چشم پوشي‌هات دلم رو مديون مي‌كني
گاهي با رحمِ نگات من و پشيمون مي‌كني
 مي‌خوام از حوض وفا كاسه‌‌‌هامو پر بكنم
 شب قدره اومدم از تو تشكر بكنم
نعمتي دادي به من با تو تكلّم بكنم
با نماز و با دعا غصه‌هام و گم بكنم
چشمام و با بارون توبه ترنّم بكنم
پيش دل قرب تو رو خدا، تجسّم بكنم
 اومدم تا اين كه از تو خداجون جدا نشم
 ديگه مثل قديما بنده‌ي بي وفا نشم
يادمه توبه‌اي كه سال گذشته بسته‌ام
بعد چند لحظه تو گرداب خطا نشسته‌ام
آينه‌ي توبه رو با سنگ گناه شكسته‌ام
حالا از توبه شكستن بي قرار و خسته‌ام
 مي‌شه امشب من و دور از غم رسوايي كني
 قطره‌اي دل دارم اون رو دلِ دريايي كني