ای ستاره ی سحرم ، تاج نوکریت به سرم
یادگاریه پدرم ، اینه اسمتو ببرم
ای ترانه ی رو لبم ، نوکریت شده لقبم
عاشق تو آن همشون ، ایل و جد من نسبم
مجنون توام
من تا به ابد عاشق و مدیون توام
حیرون توام
من عمریه بارونم و بارون توام ۲
تو ماه منی و شاه منی و محشری ارباب
تو نور منی و شور منی و دلبری ارباب
مولانا حسین آقای منی
ای که واسه من نفسی ، تو بداد من برسی
امید منی یاحسین ، تو روزای دلواپسی
ای که شاه آسمونی ، عاشقت شدم می‌دونی
همه میرن و بخدا ، تو برام فقط می مونی
من نوکرتم
من خاک پاهای علی اکبرتم
من نوکرتم
من سائل خوان علی اصغرتم
تو عشق منی و ، مشق منی و ، ورد زبونم
تو راه خدارو ، کرب و بلا رو ، دادی نشونم
مولانا حسین ، آقای منی
اونکه محشره قمره ، اونکه دلبره قمره
اونکه تا ابد بخدا ، از همه سره قمره
ساقی ، صاحب کرمه ، ساقی حافظ حرمه
ساقی سایه ی علمش ، محشرم روی سرمه
عباس علی
ای وارث جنگاوری ، احساس علی
عباس حسین
هیشکی مثل تو عزیز نشد واسه حسین
جانان منی و جان منی و دل به تو بستم
من مست توام و ، دست توام و عبد تو هستم
عباس علی ، آقای منی
- چهارشنبه
- 19
- مهر
- 1402
- ساعت
- 13:7
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حسین رحمانی
ارسال دیدگاه