روبه روی گنبدت حس حقارت میکنم
سر به زیر و با ادب عرض ارادت میکنم
تا که چشمم میخورد بر پنجره فولادتان
دست می جنبانمو فورا زیارت میکنم
عهدبشکستم قبول است باز هم فرصت بده
هرچه گویی، چشم ایندفعه اطاعت میکنم
درشلوغی حرم از لابه لای جمعیت
باتو نجوا میکنم ،ابراز حاجت میکنم
*حرف من این است به کرببلایی های شهر
چند وقتی هست که دارم حسادت میکنم
چند سالی هست شرح حال من گشته همین
من بدون کربلا احساس غربت میکنم
حرف غربت شد دوباره دل هوای روضه کرد
در میان صحن با روضه عبادت میکنم
روضه ام آن روضه ای باشد که هر جا خوانده ام
با نوایش بین هر قلبی قیامت می کنم
از تنی بی سر میان شیب گودال بلا
از مصیبت های زینب من حکایت میکنم
- شنبه
- 22
- مهر
- 1402
- ساعت
- 22:59
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرتضی سراوانی گرگانی
ارسال دیدگاه