بند 1
کاش میشد تا میام خونه
باز خودت درو وا کنی
سر سفره کنار من
بچه ها رو صدا کنی
میشه باغ و گلستون، همه خونه ی حیدر
تا لبخند میزنی حضرت مادر
ببینم شونه کردی، موی زینب رو بازم
باز طلب کردم اینو تو نمازم
برای من دعایی کن
که حاجتم روا باشه
محرم درد و دل من
دختر مصطفی باشه
بند 2
تو که سایه ی رحمتی
نرو از سر خونمون
بعد حضرت مصطفی
لااقل تو برام بمون
تو که صبر عظیمی، مگه میشه نتونی
نگو با منِ تنها نمی مونی
تو بری دل زینب، همه غصه و درده
دیگه خنده به لب بر نمیگرده
اگر بری تو از پیشم
چی بر سرم میاد زهرا
وقتی نباشی عزیزم
سخته برای من فردا
بند3
خونمون دیگه خونه نیست
پرِ حسرت و اشک و آه
نمیدونی چی میکشیم
پای این در رو سیاه
چراغ خونه خاموش، خونه سرده و تاریک
نکنه که قیامت شده نزدیک
خونه ها بی دعا وکوچه ها بی سلامه
استخون تو گلو خار تو چشامه
خدانگهدار ای خاک
خدانگهدار دنیا
منم همین جا مُردم
کنار خاک زهرا
- یکشنبه
- 23
- مهر
- 1402
- ساعت
- 12:39
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرتضی سراوانی گرگانی
ارسال دیدگاه