بند ۱:
یه چشمم اشکه ، یه چشمم خونه
رفتی و، بعد تو، خیمه ها پریشونه
با همین دیدنت، پسرم دلخوشم
آرومتر برو، تا یکم آرومتر بشم
ماه آسمونم رفت، طاقت و توونم رفت
خدایا تو شاهد باش، چجوری جوونم رفت
بند ۲:
کام تو خشکه، چشم من خیسه
دور تو حلقه ی ،کینه های ابلیسه
جای سالم دیگه،نداره جوشنت
با فرصت تورو،ذره به ذره کشتنت
زدن تو رو یک سپاه
بی رمقم بی تو آه
باید رو زانوم بیام
چند قدم دیگه راه
بند ۳
جوونم پاشو ، بریم تا خیمه
پا نکش رو زمین ، داره جوون میده عمه
چی اومد سرِ ، قد و بالای تو
چی اومد سرت ، که عبا شد جای تو
پا شو مرتضای من ، پاشو با وفای من
ببین چقد میخندن ، به اشک چشمای من
- یکشنبه
- 23
- مهر
- 1402
- ساعت
- 15:33
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرتضی سراوانی گرگانی
ارسال دیدگاه