ای عزیز دل زهرا پسرم مهدی جان
  سوخت از زهر هلاهل جگرم مهدی جان
دوست دارم که به دامان محبت بنهی
    از ره مهر و محبّت تو سرم مهدی جان
معتصم داد به من زهر که با خوردن آن
     شمع سان سوخت ز پا تا به سرم مهدی جان
موقع دادن جان از اثر زهر جفا
    روز شد تیره به پیش نظرم مهدی جان
ز آتش زهر جفا گر چه به خود می پیچم
     یاد آن سینه و آن میخ درم مهدی جهان
داد زهار بستان زان دو نفر روز ظهور
    سوختند آن دو نفر برگ و برم مهدی جان
روز موعود تو از ثانی نامرد بپرس
       کرد نیلی ز چه روی قمرم مهدی جان
پهلوی مادر ما را بشکست و بشکست
   زین جنایت به خدا بال و پرم  مهدی جان
   دل ژولیده از این ماتم عظمی خون شد
  ای عزیز دل زهرا پسرم مهدی جان
شاعر : ژولیده نیشابوری