سربند:
ای منتقمِ خونِ ، ثارالله لَکَ لَبِّیک
آجَرَکَ الله مولا ، فِی مُصیبَتِ جَدِّک
گریه می کنی توو روضه ها از غمِ حسين
هر شبانه روز رو دوشِته پرچمِ حسین
هستی بانیِ عزای مُحَرَّمِ حسین
گریه از اشک زینب / واسه اون جسم عریان
گریه واسه خُشکیِ / لبهای شاهِ عطشان
یا حسین یا ثارالله ۴
با کاروانی خسته ، با اشک و با سوز و آه
یه پیرِزن با قدِّ ، خمیده اومد از راه
می بینی همه اهالی خیمه سینه چاک
افتادن مث برگای خزونی روی خاک
می میرن یه روز آخر ازین درد غصه ناک
فکر نمی کردم یه روز / توو دریای خون باشی!
من زنده باشم و تو / زیر خاک مدفون باشی
یا حسین و یا حسین ۴
تا بِرَم و برگردم ، هزار دفعه جون کَندم
سراغ دخترت رو ، نگیری که شرمندم
تازیونه خورد هرجایی که اسمتو می بُرد
پیر شد از غمت بسکه بدون تو غصه خورد
تا سرت رو دید دق کرد و از دوری جون سِپُرد
دیگه تا وقتی زنده م / گریه کار و بارَمه
اَبَد وَالله ما ننسی / حُسَیناً شعارمه
یا حسین و یا حسین ۴
- پنج شنبه
- 27
- مهر
- 1402
- ساعت
- 21:50
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
بهمن عظیمی
ارسال دیدگاه