نشسته گرد مصيبت به چهره‏ ى اسلام  
مدينه آمده روزش سياه‏ تر از شام
كجا روم به كه گويم كه چرخ دون پرور
عزيز فاطمه را مى ‏كشد به دست هشام
ملك به زهر جفا كشت آن امامى را
كه داده جابرش از جانب رسول پيغام
فراز عرشه‏ ى زينى كه بود زهر آلود
رسيد آتش زهرش به عضو عضو تمام
ندانم آنكه بر او چون گذشت، اين داغم
نداشت تاب سوارى دگر در آن هنگام
چه رنج‏ها كه به طفلى رسيد بر جانش
گهى به كرب و بلا گه به كوفه گه در شام
گهى به جانب زندان كوفه ‏اش بردند
گهى به دامان ويرانه‏ ها گرفته مقام
چه غصه داشت كه فرمود: در منى نه سال
كنند گريه بر آن پنجمين امام همام
شنيده‏ ايد كه از تير و زين زهرآلود
رسيد شعله به قلب مقدس دو امام
روا بود كه بپرسم ز تيغ و تير و سنان
حلال خون حسين از چه شد به ماه حرام؟
هماره گريه به ياد حسين مى ‏بايد
رسيده از گلوى چاك چاكش اين پيغام
شاعر:سازگار