تویی باب المرادم - همه ی اعتقادم
با دوری امتحان نکن گداتو
از خاطرم نمیری - مگه میشه نگیری
دستی که سینه می زنه براتو
با غم تو عجینم - می کوبم روی سینم
غمتو به همه دنیا نمیدم
تویی سید الاحرار - پا علم نگهم دار
حالا که از همه دنیا بریدم
دست خودم نیست آقا / قلباً تو رو دوست دارم
خودم اینو میدونم / ولم کنی بیچارم
حرم تو رویامه / توو یه شب مهتابی
گشتم همه دنیا رو / نیس مث تو اربابی
حسین حسین ای جانم ۴
زحمتم رو کشیدی - توو اوج ناامیدی
کسی جز تو نبود پشت و پناهم
من کویر تویی رودم- توی بی راهه بودم
روضه های تو کرده سر به راهم
ممنون لطف زهرام - اگه می باره چشمام
تو غمت رو به هر دلی نمیدی
توو سختی های دنیا - هوامو داشتی اما
غیر بدی ازم چیزی ندیدی
از تو چه پنهون، دوریت / برا دلم سنگینه
تویی همون آقا که / حتی غمت شیرینه
از کرم تو دوره / که بگی ازم سیری
هر چی باشم بازم تو / دست منو می گیری
حسین حسین ای جانم ۴
- پنج شنبه
- 18
- آبان
- 1402
- ساعت
- 15:30
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
احسان نرگسی رضاپور
ارسال دیدگاه