گل پرپری که، روی خاک صحراس، تن نیمه جون، جوون منه
از اول عزیزم، میدونستن اینا، که جون تو بسته، به جون منه
بلند شو از جا علی / ای ارباً اربا علی
افتادم از پا علی
چیکار کنم یا علی / تنهای تنها علی
با این هزارتا علی
لبات پر از خونه دلم خونه
حال دل منو کی میدونه
بچم ببین پخش بیابونه ۲
علی بالام ۸
دیگه نیمه جونم، بعیده بتونم، که زنده بمونم، می‌میرم علی
نزن دست و پا تا، که از حنجر تو، من این لخته خونو، بگیرم علی
تنت رو از نیزه‌ها / میرم می‌گیرم بابا
می‌چینمت رو عبا
رسیده غم پشت غم / پاشو ببین از حرم
داره میاد خواهرم
ببین من و توو حال جون کندن
دارن به اشک عمه می‌خندن
راهشو با هلهله می‌بندن ۲
علی بالام ۸
- چهارشنبه
- 24
- آبان
- 1402
- ساعت
- 17:49
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمد بیابانی
ارسال دیدگاه