جُوْنم ، همون غلامْ سیاه و نوکرت
جُوْنم ، خاک در خونه‌ی اکبرت
جُوْنم ، نوکر مادرت
قسم به مادر شکسته پهلوت
ترحمی کن به چشای خیسم
ردم نکن که پای سفره‌ی تو
عمریه کاسه لیسم
نبین رو سیام / غلامت فدات
بخوای صد دفه / میمیرم برات
ببین زودتر از / همه نوکرات
سیاه پوش شدم من برای عزات
اباعبدالله اباعبدالله
جُوْنم ، توو سینه‌م عشق ناب حیدره
جُوْنم ، چاکر اولیا مخدره
جُوْنم ، من و یادت نره
بذار تن سیاه پیرغلامت
برا تو اولین کتیبه باشه
با خط خون روش بنویسه جُوْنت
فقط حسین آقاشه
بوی بد میده / اگه این بدن
تبارم اگه / فرومایه اَن
ولی کافیه / برا فخر من
که قبل از تو بودم غلام حسن
اباعبدالله اباعبدالله
- چهارشنبه
- 24
- آبان
- 1402
- ساعت
- 18:17
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
عبدالله باقری
ارسال دیدگاه