سایه ی رو سرمو دوست دارم / این چشای ترمو دوست دارم
ببرن منو بهشتم، آقا! / زندگی توو حرمو دوست دارم ۲
می سوزم با داغ کربلا
عادت ندارم به فراغ کربلا
تا وقتی گریه کن تو مادرته
خاموش نمی مونه چراغ کربلا
((و هو الکریم، ابن الکریم))
رنگ و بوی تو گرفته همه زندگیم
((و هو الامام، ابن الامام))
سایه ی تو رو سر نوکرا مستدام
جذبه ی عشق تو عالمگیره / نوکرت حرم نیاد می میره
توی طالعم حرم بنویسین / حرم تو بهترین تقدیره ۲
اسمم رو بنویس توو زائرات
کعبه ی آمال منه کرببلات
ملائکه یه عمره غبطه می خورن
به هر کسی که سینه می زنه برات
((و هو الرئوف؛ ابن الرئوف))
گریه کردم آقا با خط به خط لهوف
((و هو الغریب؛ ابن الغریب))
حال قلبمو عوض کن نعمَ الطبیب
شده با عشق تو قلبم آباد / با توام از همه عالم آزاد
چشیدم لذت عشقو وقتی / چش خیسم به ضریحت افتاد ۲
شکر حق، لطفت دمادمه
به چشم نوکر، همه دنیا حرمه
باید بیاد به عینه توو فاطمیه
این شور و حالی که توی محرمه
((یا اباالااحرار؛ عشق بی تکرار))
عشقتو جار میزنم توو کوچه و بازار
((تویی اربابم؛ عشق نایابم))
به جنون رسیده کار دل بی تابم
- جمعه
- 26
- آبان
- 1402
- ساعت
- 1:26
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
احسان نرگسی رضاپور
ارسال دیدگاه