کسـانی بــاز
مـی گرینـد
و بـا دردی پُـر از آواز مـی گـریـند
کسـانـی بـاز عـاشقتـر به کسبِ
نــور مشغولند
عـطش در قـالبِ
اعجاز می گریند
به سبکِ راز می گریند
*
الهی ! راه
طولانیست
تمامِ آسمانِ
عشق، بارانیست
به هرجا بنگرم
روی حسین است و بهارِ او
در آنسوی جهان
انگار مهمانیست
و جز صبری به
دریا نیست
- سه شنبه
- 26
- تیر
- 1403
- ساعت
- 15:36
- نوشته شده توسط
- دادا بیلوردی
))
ارسال دیدگاه