آفتاب عشق

*

ای که دل،  قربانِ چشمانت !

می شوم کی  باز  من  مهمانِ چشمانت ؟!

ای کـه قطـره قطـره  اعضایم  بــه تــو لبّیـک می گـوینـد!

عــــشق را  در  عـالم  ِ عرفان  ِ چشمانت

خواندم از قـرآنِ چشمانت

*

از تو سوره سوره می نوشم

آفتابی را کــه می گــــردد هـم آغـــوشم

از تو آیـه آیـه، احساسم  بـه سبکِ  نــور  جــاری  هست

بـا حضورت یـا رسول الله(ص) میـجـوشم

تا قیامت مست و مدهوشم

*

آه ، ای در هر زمان جاری!

آه ، ای که  دردِ آدم ها  به  جان  داری!

روزگارت ابـر آلـود است  و  اسرارت  سئـوال انـگیــز

در موازاتِ  ظهـورِ  عـشـق  و بیـداری

باز  بر عالم،  تو  سرداری!

*

بـاز بـرعالم  تـو ناموسی

باز تو شایسته ای دستِ  خدا  بوسی

بدنظرهایی کـه  می بینی  همه  از  قـومِ  شیطانند

بت پـرستانند در دنیـای سالـوسـی.

تو شریفی و تو قدّوسی!

*

یا محمد(ص)! ای کتاب عشق!

کهکشانِ  معـنیِ  راز ،  آفـتـابِ  عـشـق!

ای کـه حیـرانند در هر گوشه ی عالـم ،  وجودت را !

نورِ روشن هست  بر شبها  جوابِ  عشق

کور، نامحرم به خواب عشق.

*

«اقــرا بسـم  ِ ربّكَ...» استـــاد!

حالتــی آمد کـــه از معشوق نـور افتـــاد

سـر بـه بـالا گیـر و اینک  شکر  ِ درگاهش بجای آور

لحظه ای آرام شو از لـرزش و فـــــریـاد

راست می خوانی ... مبارک باد

دادا بیلوردی