من و مادرمو، توی کوچه که دید
نعره ای زد و قباله ی فدک رو کشید
ناسزا به لبش، پر ز کینه دلش
طوری بی هوا زدش، که جایی رو نمیدید
(وای من مادر(۲) ای یارالی ننه، ای وای من مادر)
*
ضرب سیلی اون، بدتر از لگده
خنده هاش خدا آتیش به قلب من میزنه
خون شده دل من، زخمی مادر من
میگه مادر راه خونه از کدوم طرفه
(وای من مادر(۲) ای یارالی ننه، ای وای من مادر)
*
دست مادر من، روی شونه ی من
از کجا خون میچکه به روی گونه ی من
میگه ای حسنم ، نازنین پسرم
به کسی چیزی نگی ز گوشواره ی من
(وای من مادر(۲) ای یارالی ننه، ای وای من مادر)