بخوان بر منبری از نور؛ بعد از "فجر" و "أعطینا"-
برایم خط به خط از متنِ توحید مفضل را
بخوان با لحن زیبایی که داری در مناجاتَت
بگو از حضرتِ باریتعالی؛ ربّ بی همتا
بخوان یک سورهٔ توحید پیش از مبحثِ "توحید"
بخوان یاصادق آل محمد(ص) لطف کن بر ما
رسیدیم از دیارِ پارس، با شاگردِ تو "جابر"
که پایِ درس تو عالِم شویم از عالَمِ معنا
بیا از رازِ خلقت پرده بردار و بگو از عرش
بگو از خالقِ خورشید و ماه و ماهیِ دریا
بگو از ظاهر و از باطنِ پیچیدهٔ انسان
از اینکه فطرتاً هستیم محتاجِ تو یامولا
بگو از زندگی و مرگ، از آیاتِ رستاخیز
بگو از هستیِ ناپایدار و سستیِ دنیا
بگو از عقلِ حیران و بخوان قدری حدیثِ عشق
بگو از شرط مقبولیتِ أعمال؛ بی پروا
بگو از إسْتَخَفَّ بِالصَّلاة-از آنکه ضایع کرد-
نمازش را و محروم از شفاعت هست در عُقبی
علی(ع) را یاد کن با ذکر نابِ "یا أباالاُمّه"
بگو: دل جایِ الله است و جایِ مادرم زهرا(س)!
* امام صادق علیه السلام فرمودند:
«إِنَّهُ لَا ینَالُ شَفَاعَتَنَا مَنِ اسْتَخَفَّ بِالصَّلَاةِ»
«شفاعت ما شامل کسی که نماز را سبک بشمارد، نمیشود»
? الكافى، ج۳، ص۲۷۰
- شنبه
- 31
- شهریور
- 1403
- ساعت
- 13:50
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه