می نویسم به نام یار حسن
آبرو دار و سفره دار حسن
شیر مرد طلایه دار علی
راد مرد بزرگوار حسن
جمع حُسن و کمال را یکجا
می نویسم به اختصار حسن
یک سر و گردن است بالاتر
از کریمانِ روزگار حسن
گرهِ کور ، هرکسی دارد
می گشاید گره ز کار حسن
در هیاهوی شهر پیغمبر
غربتش هست آشکار حسن
همرهِ مادرش زمین افتاد
کوچه‌تا خانه چند بار حسن
"مردِ درد آشنا ، امام حسن
شاهدِ کوچه ها امام حسن"
پسر یاسِ قد خمیده منم
خوشی از کودکی ندیده منم
آنکه بی حرمتی به مادر را
بوده و دیده و شنیده منم
هر کجا صحبتی ز سیلی شد
آنکه رنگ از رخش پریده منم
آن غریبی که در سپاه خودش
دشمنِ بی شمار دیده منم
آنکه به چاه هم نزد حرفی
غصه ها را به جان خریده منم
آن غریبی که طعمِ مردن را
وسطِ کوچه ها چشیده منم
آن که چِل سال از غمِ مادر
ناله ها از جگر کشیده منم
"یاسِ مجروح و قد کمان مادر
تا اَبَد ، داغِ جاودان مادر"
غصه ی روزگار را دیدم
غربت بی شمار را دیدم
آتش و دود بین خانه ی مان
از یمین و یسار را دیدم
بسته بینِ طناب ها دستِ
صاحب ذوالفقار را دیدم
غنچه ی ناشکفته و پرپر
مادرِ داغدار را دیدم
من که همراهِ چادرِ خاکی
تکه ی گوشوار را دیدم
من همان صورتِ کبود شده
من دو چشمانِ تار را دیدم
پیِ تابوتِ مادرم زهرا
خواهرِ بی قرار را دیدم
"همه جا گریه حاصلِ زینب
همه جا وای از دلِ زینب"
قسمت اینست قد کمان باشد
هر کجا هست روضه خوان باشد
همدمِ گریه ی شبِ مادر
وارثِ یاسِ بی نشان باشد
بستنِ فرقِ زخمیِ بابا
سهمِ این دستِ مهربان باشد
شاهد تشت و پاره های جگر
شاهد تشت و خیزران باشد
شاهدِ غارتِ لباسِ حسین
شاهدِ ظلمِ ساربان باشد
خواهرم شاهد جساراتِ
خولی و شمر بد دهان باشد
بین بازارهای کوفه و شام
شاهد خنده ی سنان باشد...
➖➖➖
منبع جواز نوکری
لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari
- پنج شنبه
- 5
- مهر
- 1403
- ساعت
- 11:30
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر قربانی
ارسال دیدگاه