ثمر نداشت! خزان میشد و بهار نداشت
زمان؛ بدونِ علی(ع) غیرِ شام تار نداشت
نداشت عالم اگر مَظْهَرَ العَجائب را
کسی برای مباهات و افتخار نداشت
جَنم اسیرِ هراسی همیشگی میشد
علی(ع) نبود جهان تیغِ ذوالفقار نداشت
نبود حیدرِ کرار اگر که؛ فتح نبود
کنارِ قلعهٔ خیبر «دری» قرار نداشت
علی(ع) اگر نمی آمد نبود حالِ طواف
بنای ِ کعبه چنین مُهرِ اعتبار نداشت
بدونِ أشهدُ أنّ عَلي(ع) وَلي ٱلله
اذان به مأذنه مضمونِ استوار نداشت
نبود شاهدِ عینی برای عدلِ خدا
بساطِ حق-طلبی هیچ اقتدار نداشت
فقیر تا أبدُالدّهرْ لنگِ نان می ماند
نداشت یارِ مددکار و «روزگار» نداشت
اگر به خاک نمی کاشت بذرِ نخل، علی(ع)
رطب هر آینه بازارِ کسب و کار نداشت
اگر سقیفه نمی‌بود...عالم ِ باقی-
-بهشت بود سراسر! عذابِ «نار» نداشت
دلم گرفته برای سکوت و غربتِ او
برای جاریِ اشکی که اختیار نداشت
سرش شکست و رمق رفت از دو چشمانش
میانِ سینه نفس هایِ ماندگار نداشت
طبیبِ هر دو جهان را طبیب کرد جواب
وَ انتظار به جز حالِ احتضار نداشت
به غیرِ چند یتیمی که «شیر» آوردند
از اهلِ کوفه به جز کینه انتظار نداشت
شبیه فاطمه(س) در لحظه هایِ پایانی
نگاهِ کامل و لبخندِ آشکار نداشت
شبانه رفت و عجب تازه شد غم ِ مادر
کسی شبیه حسن(ع) حالِ إنکسار نداشت!
➖➖➖
منبع جواز نوکری
لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari
- سه شنبه
- 10
- مهر
- 1403
- ساعت
- 10:2
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه