آمدی هر چند در عصرِ سکوت و اختناق
در بلا افتاد اما از تو بنیانِ نفاق
آمدی آیینه دارِ حضرتِ هادی(ع) شدی
حق نمایان شد چه بی صبرانه از این اتفاق
صبحِ میلادت؛ گدا با ظرفی از انگور رفت
کرد از دستِ کریمت خوشه خوشه ارتزاق
نام زیبایِ حسن(ع) بسیار می آید به تو
سیدي! سائل صدایت میزند با اشتیاق
میرسد تبریکِ میلادِ تو با عرض سلام
از نگاهِ شاعری دلداده در کنجِ اتاق
سامرایت شرحِ خورشید است و تفسیرِ طلوع
شعبه ای از جنّت الاعلی ست هر صحن و رواق
این جهان موعود کم دارد! ظهورش را بخواه
هر زمان! هر طور میخواهی؛ به هر سبک و سیاق
شعله ور شد آهِ سوزان؛ یا امام عسکری(ع)
صبرِ مظلومانِ عالم شد دچارِ احتراق
عیدیِ ما را مقدّر کن عزیزم با ظهور
جانِ جدّت! آن عزیزِ خفته در خاکِ عراق
مطمئنا حاجتَت؛ مُهرِ اجابت میخورَد
با دعایت میشود نزدیک؛ پایانِ فراق!
- چهارشنبه
- 9
- آبان
- 1403
- ساعت
- 17:52
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه