کنج حرم زمین خورد، زائر پس از عبادات
حاجت روا شد آخر، در آخرین مناجات
شاهِ چراغ داغش، شد تازه و از این غم
جاریست خون دل از، جانِ تمام ابیات
صحن و سرا شد آشوب، از فتنه ای دوباره
هر لحظه میچکد اشک، از دفتر امانات
یک عده زخم خوردند، در وادیِ زیارت
از مکرِ شوم تکفیر، با فتنه هایِ بد ذات
نامردها تمام تفریحشان ترور شد
هستند بسکه عمریست، بیگانه با مجازات
یکبار دیگر از راه، آمد همان حرامی
این است از زیانِ افراطِ در مماشات
مشتی نفوذیِ پست، خائن شدند اگر که
تکرار شد مکرّر، این دست از جنایات
الماس امنیت را، باید محافظت کرد
در سایهٔ نظام و تدبیرِ اطلاعات
ما ملت شهادت، هر لحظه با شجاعت
مظلوم-محوریم و یاریِ ظلم؟! هیهات...
یکروز میرسد آن، موعودِ جمکرانی
با بیرقِ حسینی، با ذکر "یا لثارات"!
- شنبه
- 12
- آبان
- 1403
- ساعت
- 11:10
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه