فدای مکتب اسلام و دین و قرآنے
طبیب هستی و بیمارِ عشقِ جانانے
چو حاج قاسم و چمران، خدا خدا کردی
چه درد ها که ز مستضعفین دوا کردی
طبابت تو برای خدا، کمال تو شد
جهاد و پاکیِ دل علّتِ وصال تو شد
تو دست رد زده ای روی سینه ی عُدوان
شدی مجاهدِ حق در تلاطُمِ لبنان
خوشا کسی که همیشه به راه بندگی است
شهید قدس شدن افتخار زندگی است
قسم به عزّت و جانبازی ات به یاد تو ایم
به یاد روحیه ی ناب و حق نهاد تو ایم
به یاد تو همه گی گریه و نوا داریم
به دل غمِ شَهِ مظلومِ کربلا داریم
تو را شهید نمودند و جمله یارانت
به روی دست گرفتند، جسم بی جانت
ولی امان زِ تنی که ز سوز و آه افتاد
سه روز در دلِ گودال قتلگاه افتاد
کسی نبود تنش را به خاک بسپارد
کسی اگر که ازین غصه مُرد، جا دارد
- سه شنبه
- 22
- آبان
- 1403
- ساعت
- 14:19
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه