خسته و مضطر شدی هرگاه؛ یازهرا(س) بگو
بسته شد وقتی به رویَت راه؛ یازهرا(س) بگو
تا که مِهرش در وجودت بیشتر جاری شود
با دلی از عاشقی آگاه؛ یازهرا(س) بگو
در میانِ سجده حاجت کن! ولیکن پیش از-
ذکرِ یا اللهُ یا ربّاه؛ یازهرا(س) بگو
توبه ات تا که قبول افتد بگو: جانم حسین(ع)
تا شوَد کوهِ گناهَت کاه؛ یازهرا(س) بگو
با دعایش دور خواهد کرد از عصیان تو را
تا نباشی لحظه ای گمراه؛ یازهرا(س) بگو
دلبری کن از علی(ع) در زیرِ ایوانِ نجف
هر سحر با نغمه ای دلخواه؛ یازهرا(س) بگو
در میان روضه هر چه از فراق کربلا-
گریه کردی و کشیدی آه؛ یازهرا(س) بگو
إذنِ پابوس پسر بی واسطه با مادر است
کربلا رفتی اگر گهگاه؛ یازهرا(س) بگو
روی تلّ زینبیه مثل زینب(س) بیقرار...
خیره بر گودالِ قتلگاه؛ یازهرا(س) بگو!
- یکشنبه
- 11
- آذر
- 1403
- ساعت
- 20:46
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه