ظلم کردم به خودم! آمده ام توبه کنم
از گناهی که به من کرده ستم توبه کنم
باز برگشته ام از غفلت و وقتش شده که
قدرِ برداشتنِ چند قدم توبه کنم
ای خدا آمده ام تا که خودم باشم و تو
هم مناجاتِ کنم قدری و هم توبه کنم
تا در آغوش خودت گریه کنم یک دلِ سیر
تا که از این همه بیتابی و غم توبه کنم
سائلِ مضطربِ ماهِ رجب را دریاب
آمدم در طلبِ لطف و کرَم توبه کنم
روسیاه و نگران! در به در و شرمنده...
بیشتر آمدم از وضعِ خودم توبه کنم
با همین دست؛ که خالیست و محتاج به توست
با همین چشم ترم! چشم ترم توبه کنم
با خودم واسطه آورده ام امشب باید
به أباالفضل(ع) قسم! زیرِ علم توبه کنم
نامه عفوِ مرا مُهر بزن پیش حسین(ع)
بطلب کرب و بلا؛ کنجِ حرم توبه کنم!
- پنج شنبه
- 20
- دی
- 1403
- ساعت
- 17:40
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه