نوحه شهادت حضرت صادق(ع)
شهر مدینه، غرق عزا شد، روح ولایت، از تن جدا شد
شیخ الأئمه، حضرت صادق، با تنی رنجور، حاجت روا شد
آه و واویلا،آه و واویلا، آه و واویلا، آه و واویلا ٢
__________________________________
آتش گرفته، از زهر کینه، قلب امام و، شیخ مدینه
مادرش زهرا، در جنت حق، ناله دارد با، صوتی حزینه
آه و واویلا...
___________________________________
در بیت مولا، آتش فشاندند، تیر ستم بر، قلبش نشاندند
همچون جد خود، حضرت حیدر، او را میان، کوچه کشاندند
آه و واویلا....
_____________________________________
آمده موسی، در بر بابا، روی زانوی، او سر بابا
اشک خون ریزد، از دیدگانش، در نفسهای، آخر بابا
آه و واویلا...
______________________________________
شهر پیغمبر، احیاگر دین، حضرت صادق، حرم ندارد
شیعه بهر این، مظلومی او،هردم اشک خون، از دیده بارد
آه و واویلا...
شعر :اسماعیل تقوایی
- یکشنبه
- 31
- فروردین
- 1404
- ساعت
- 16:2
- نوشته شده توسط
- اسماعیل تقوائی
ارسال دیدگاه