به سرم زد که بسوی حرَمَت پر بزنم
به کرَم خانه ی تو مثل گدا در بزنم
حرَمَت جنّت حق باشد و با باد صبا
بده اذنی همه جای حرَمت سر بزنم
بعد آن دُور ِ حرم گردم و از شوق زیاد
بوسه بر کنج ضریح ِ تو چو نوکر بزنم
ادب نوکری ام جانب آن شاه غریب
صد و ده بوسه فقط سهم برادر بزنم
شوق میلاد تو دل را طلب عیدی کُنَد
تو بگو بام کجا پَر چو کبوتر بزنم
شب میلاد تو عیدی ندهد گر پدرت
برَوَم بیت رضا در به مُکرّر بزنم
#رضا_ترابی_گیلده
- دوشنبه
- 8
- اردیبهشت
- 1404
- ساعت
- 0:7
- نوشته شده توسط
- مهدی
- شاعر:
-
رضا ترابی گیلده
ارسال دیدگاه