مرا از این همه اندوه تیره راحت كن
كجاست سمت سپیده مرا هدایت كن
نگاه كن چه شب و روز مهملی دارم
سكوت پشت دلم را شكست صحبت كن
هزار جمعه بی روح بی تو جان كندم
بس است بی تو نشستن، پدید طلعت كن
تو از سلاله نوری، تو نبض بارانی
نگاه ملتمس خاك را اجابت كن
مرا به ذوق بكوچان به سمت حضور
مرا به جشن بزرگ ظهور دعوت كن
به نعش خونی آلاله ها قسم ستاره بپاش
قناریان نفس مرده را حمایت كن
منبع:حسینیه