حالا بیا که آمدنت آرزوی ماست
بغض هزار جمعه میان گلوی ماست
شرمنده ­ایم اینهمه یادت نبوده ­ایم
عکست غروب جمعه فقط روبه ­روی ماست
ما فکر می­کنیم که او گم شده ولی
هر لحظه لحظه اوست که در جستجوی ماست
ماهِ مُحَرَمی که می ­آید کنار تو
مُحرم شدن به کرب وبلا آرزوی ماست
ما گریه می­کنیم که پاکیزه­تر شویم
اشک است در نماز که آب وضوی ماست
یا صاحب الزمان به خدا ذکر ما تویی
وقتی که "یاحسین" همه يِ های ­و ­هوی ماست
هر شب کنار روضه ي تو مست می­شویم
آب دو دیده يِ تو شراب سبوی ماست
ما سینه می زنیم که دل را تکان دهیم
نام تو در حسینیه ­ها گفتگوی ماست
سینه زدن برای علمدار واجب است
این دست و سینه روز جزا آبروی ماست
گفتی که زود میرسم آقا به سر زنان
هر جا به پا، عزای دو دست عموی ماست
"آقا دعای ما که به جایی نمی­رسد"
زینب میان ندبه يِ ما روضه گوی ماست
(مهدی رحماندوست)