به شاخه ي گل احساس من لگد مي زد
 ز روي دشمني و كينه وحسد مي زد
  مرا به جرم خطايي كه مرتكب نشدم
 هزار مرتبه با تازيانه حد مي زد
  درون سينه ي خود عقده ها ز خيبر داشت
 به استناد همان مدرك و سند مي زد
 هميشه موقع سيلي زدن‎‏‏‎‎، به لبخندي
 به اهلبيت نبي حرف هاي بد مي زد
 اگر اجل به سراغم نمي رسيد آنجا
 گمان كنم كه مرا تا الي الابد مي زد
 شاعر:وحید قاسمی