به کجا می روی ای یوسف زهرا، پسرم
گرگ بسیار بود در دل صحرا، پسرم
قامتت گشته ضریح و دل یک خیمه دخیل
که نه مجنون تو لیلا شده تنها، پسرم
صبر کن اهل حرم، سیر ببینند تو را
اَشبَهُ الناّس تویی بر شه بطحا، پسرم
پیش من سَرو قَدم، راه برو چند قدم
تا کنم قامت تو خوب تماشا پسرم
همه مات اند که دارد چه دلی دشمن تو
می کِشد تیغ به روی تو دل آرا، پسرم
رفتی و گر نرود جان ز تنم بعد از تو
بی گمان می کُشدم داغ، نه اعداء، پسرم
شاعر:علی انسانی