چشمی شبیه چشم تو گریان نمی شود
 زهرا حریف چشم تو باران نمی شود
 گیرم که نان بعد خودت هم درست شد
 نان بدون فاطمه که نان نمی شود
 برخیز و باز مادری ات را شروع کن
 فضه حریف گریه ی طفلان نمی شود
 بد جور جلوه کرده کبودی چشم تو
 طوری که زیر دست تو پنهان نمی شود
 معجر بزن کنار و علی را نگاه کن
 خورشید زیر ابر که تابان نمی شود
 فهمیده ام ز سرفه ی سنگین سینه ات
 امشب نفس کشیدنت آسان نمی شود
 ای استخوان شکسته ی حیدر چه می کنی؟
 با کار خانه زخم تو درمان نمی شود
 من خواهشم شده ست که زهرای من بمان
 تو با اشاره گفتی علی جان نمی شود
 گفتم که روی خویش عیان کن ببینمت
 گفتی به یک نگاه به قرآن نمی شود