رنگ خزان گرفته هوای بهاریم
 آب وضوی من شده این اشک جاریم
 تا کی به ناقه ای پی احیای حق روم
 خسته ز بی وفایی و ناقه سواریم
فضه حلال می کند آیا مرا، خدا؟
 "شرمنده ی کنیزم از این خانه داریم"
 دیگر به خون پیرهنم خو گرفته ام
 در فکر چاره در پی این لاله کاریم
 در سینه جای میخ دهن باز می کند
 خسته ز سوز سینه و این زخم کاریم
 تا می کشم نفس بدنم تیر می کشد
 شب تا سحر به ناله و در آه و زاریم
 شش ماهه ام نیامده پرواز کرد و رفت
 از داغ او به ناله و در سوگواریم
شاعر : ناصر شهریاری