جوون امام رضا میخونه، كجایی مادر من
روی خاك حجره غریبونه، میسوزه پیكرمن
چشمام گریونه
دلم پر خونه
لبام روضه میخونه
ای خدا،خون شده دل دلبر رضا
از عطش خم شده دل پرپر رضا
دست و پا میزنه علی اكبر رضا
واویلا
كبوترها تو آسمون با هم،پرهارو وامیكنن
یه سایبونی رو تن آقا،میان به پا میكنن
پرهارو وامیكنن
توی آفتاب ِ
دلش بی تاب ِ
هنوز تشنه ی آب ِ
آسمون محو دیدن روی ماهشه
عمریه درد بی كسی تو نگاهشه
وای من خونه ی خودش قتلگاهشه
ای خدا،خون شده دل دلبر رضا
از عطش خم شده دل پرپر رضا
دست و پا میزنه علی اكبر رضا
واویلا
میمونه  بی غسل و كفن اینجا سه روز اگه بدنش
شبیهه حسین نمیشه غارت، انگشتر و پیرهنش
داره میمیره
عزا میگیره
دلش كربلا میره
افتاده از بام خونه تا پیكر آقا
شادی كرد تو كوچه چقدر همسر آقا
اما كی رفته رو نوك نی سر آقا