خـــــــــورشید كـعبه، تابنده گشته      
كــــــز نور او مَه، شرمنده گشته
آئینه دار روی حق آمد خوش آمد   
سر چشمه نور فلق آمد خوش آمد
مولا خوش آمد، مولا خوش آمد 2
كـــــعــبه گــــشوده، آغوش خود را   
كـــــــرده معطر، تن پوش خود را
چون گوهر تابنده اش آمد خوش آمد     
فرزند كعبه مرتضی آمد خوش آمد
ولا خوش آمد، مولا خوش آمد 2
نــــبــــی اكــــــــــرم، بوسیده رویش      
گـــــــــــــــردیده محو روی نكویش
در زیر لب گوید علی، آمد خوش آمد      
آئینه لـــــــــــــم یَزَلی آمد خوش آمد
مولا خوش آمد، مولا خوش آمد2
مـــــژده كه امشب، میلاد نور است  
خورشید دل را، وقت حضور است
روشنی بخش دیده ها آمد خوش آمد    
گنجینه فــــــیض خدا آمد خوش آمد
ولا خوش آمد، مولا خوش آمد2