خیز و پر از گلاب کن
طاق و رواق میکده
خبر بده به عاشقان
خدای عشق آمده
اگر مرا رها کنی
تو را رها نمی کنم
سر از تنم جدا کنی
چون و چرا نمی کنم
خیز و پر از گلاب کن
طاق و رواق میکده
خبر بده به عاشقان
خدای عشق آمده
خدای قبل خلقتش
کنار خویش در عدم
چید نقش صورتش
بدون هیچ هیچ و کم
از همه ی صفات خود
در آن دمیده دم به دم
به اسم خود برای تو
به مکه ساخته حرم
اگر مرا رها کنی
تو را رها نمی کنم
سر از تنم جدا کنی
چون و چرا نمی کنم
ببین ببین که یک شبه
روح بهار می رسد
رسیم به آرزوی خود
به وصل یار می رسد
میان این غبار ها
تک سوار می رسد
جلوه ای از جلال حق
خدای وار می رسد
اگر مرا رها کنی
تو را رها نمی کنم
سر از تنم جدا کنی
چون و چرا نمی کنم
ترانه ها به عشق تو
بر لب آبشار ها
سبز شود با نفست
تمام شوره زارها
شهید جستجوی تو
هزارها هزارها
چه می شود نظر کنی
به جمع بی قرار ها
ارباب زاده ای نه تو خودت اربابی
عشق تویی
نفس تویی
روح تویی
نوح تویی
نبی تویی
فاطمه ای
حسن تویی
حسین تویی
صلح تویی
جنگ تویی
رزم تویی
تیغ تویی
آب تویی
گوهر نایاب تویی
شاعر:محمود کریمی