بـــاده خــواهان، صف گــشایید، ساقی ام از، ره بیاید
از طهورِ، چشم مستش، جلوه بر ما، مـــی نماید
بــــــهر دلــــها دلــــبر آمــــد      
بــــحر جــــان را گـــوهر آمـــــد
رهــــــــــــنمای آل حیــــــدر    
از   تــــــبار  کــــــوثر آمــــــــــد
[ای گل زهرا مدد(3)] (2)
جـــرعه نوشان، ساغری بر، دست خود در، میکده ها
رو به پایان، شد خماری، بر تـــمام مِی زده هــــا
مــــه جــــبین مصطفی خــــو       
مـــی گشـــاید چـــشم و ابـــرو
دلبــــران   را   گشــته دلـــبر      
از  هـــــمه  دل  مــــی بَرَد او
[ای گل زهرا مدد(3)] (2)
آن کریمی، که کرامت، شد رهین، لطف دستش
هادی جان، که هدایت، باشد از او، کل هستش
آمـــــدی بـــا نـــور و شـــادی       
جــــام دل را مِـــی تـــو دادی
کــیستم مـن جــــــز غـــلامت        
تـــــا قـــیامت عــــبد هـــــادی
[ای گل زهرا مدد(3)] (2)
شاعر:محمد علی شهاب