آفرینش از گُـــــــــــــــــــــل نــــــــــــرگس گلستان امشب
آسمان دریـــــــــــــــــــــــا ولی دریای غُفران است امشب
ســــــــــــــــامره سر سبز تر از باغ رضوان است امشب
گــــــــــــــــام گامش بوسه گاه حور و غلمان است امشب
گــــــــــوش جــــــــــــــانم این شنُفته، جبرئیل وحی گفته
قوموا ای دلهای خفته، لالۀ نــــــــــــــــــــــــرگس شکفته
قبله کن بیت الحسن را تــــــــــــــــــــــا ببینی ذوالمنن را
گوش شو تــــــــــــــــــــــا بشنوی مداحی روح الامین را
چشم شو تـــــــــــــــــــــــــــــا بنگری آئینه حق الیقین را
سرور بستــــــــــــــــان تمـــــــــــام لاله های باغ دین را
طفل دلـــــــــــــــــــــــبند عـــــــروس رحمة للعالمین را
پـــــــــای تا سر داور است این، یا مگر پیغمبر است این
حیدر است این، حیدر است این، یا حسین دیگر است این
یـــــــــــا که نرگس در بغل بگرفته چون زهرا حسین را
هستی از نور خدا شد نائره با یاد مهدی  
لحظه ها دارند صدها خاطره با یاد مهدی
لاله افــــشانده بتول طاهره با یاد مهدی  
کعبـــه می گردد بدور سامره با یاد مهدی
شاهد مقصود آمـد، جود بخش جود آمد   
حجت معــــــــبود آمدف مهدی موعود آمد
انجمن انــــجم شده جوئید ماه انجمن را
بوی گُل در بوستان می آید از پیغام نرگس
زنـــده گردیدند خونین لاله ها از نام نرگس
حُلّه هــــــــــای نور وشاندند بر اندام نرگس
نور مهدی مــی رود بر آسمان از بام نرگس
آسمان ها چــــون ستاره، گرد آن دار الزیاره
زائر آن ماه پـــــــــاره، تا مگر با یک اشاره
غرق در موج نگــــاه خود کند چرخ کُهن را