آســــــمان شـد پـر ستاره، جـــشن مـیلادِ بـــهاره
مـی کشد از دل ز شادی، برق شوقت چون شراره
ای تـــــمام ســر نوشتم         
ای که هـستی تـو بهـشتم
با قدوم پـاکت ای گـــل       
شد دگرگون این سـرشتم
یـا رقـیه یـا رقـیه )4)
ای گـل زیــبای مـجلس، از وجـودت مـست مستم
کـــن عــنایت، بــر کنیزان، معنی روزِ اَلـــــــستم
مــــــی زنم دل را گـــره          
ای عـــــــزیز فــــــــاطمه
تـــــا کــــــــنی دردم دوا         
ای شــــفیع مـــــا هــــــمه
( یـا رقـیه یـا رقـیه ) (4)
مـــژده یـاران، مـــژده یـــاران، آمــــده بـــاب الحوائج
البشارت الـــبشارت، نــور حـق را کــرده رایــج
آمـــده فــخر دو دنـــیا          
نــــور چـــشم آل طـــاها
خنده بر لب ها نشانده            
آن گــــل زیــــبا و رعنا
( یـا رقـیه یـا رقـیه ) (4)
چــون گِل مــا، از گِـل او شـد سرشته شـد سرشته
عـشق او گشت، قسمت ما، بر دلِ ما این نوشته
ای گــــل یـــاسِ بــهاری        
ای رقــیه جـــان کـجایی
درد مـــا را تـــو دوا کن           
 قــــبله حــــاجات مـــایی
( یـا رقـیه یـا رقـیه ) (4)
جـان مستان بر لب آمد، سَحر از بعد شب آمــد
بــگشا ساقی تو خُمت را، که عزیز زینب آمـــد
مست مستم از حضورش        
قلب ما را برده نـورش
می کند درمـان دلــــم را         
شــادی و لـبخند رویش
( یـا رقـیه یـا رقـیه ) (4)
سبک: استخاره