قــــــربون مهر و وفایت علی جون     
فــــــــــــدای اشكِ شبایت علی جون
هر کسی هر کجا در مونده می شه     
تــــو رو می زند صدایت علی جون
وقت مردن هـــــمه رویت می بینند       
کــــــاش می مردم برایت علی جون
ما که از کودکی با تو دوست بودیم           
دل مــــــــــا پر از ولایت علی جون
تـــــو نماز به سائل انگشتر می دی      
کـــــــی تو رد کنی گدایت علی جون
تــــــــــو به دشمنان محبت می کنی    
کـــــــــــن نگاه به آشنایت علی جون
یتیمان رو تــــــــو نوازش می کنی         
هـــــــــــمه محتاج عطایت علی جون
تو کوچه کی تـــــــــازیانه زده بود           
بـــــــــازو و پهلو زهرات علی جون
کی زده سیلی بـــه روی فاطمه ات    
پــیــش چــــشم بچه هایت علی جون
کاش که یک جمعه می آمدیم نجف     
می دیدیم صحن و سرایت علی جون

 شاعر:اشعری