یگانه جانِ جانانم حسین است    
تو هستی دین و ایمانم حسین جان
دوای درد عــاشق دیدن تُست   
بیــــــا از بهر درمانم حسین است
بوَد مُهر نمازم خـــــاک پایت  
قدم نِه بــر دو چشمانم حسین جان
بـه لب نام ترا دارم شب و روز   
از این رو دیــده گریانم حسین جان
زدی آتش به دلها روز عاشورا  
ز بس گفتی که عطشانم حسین جانم
جـــدا کرد ار قفا آن دشمن دون
تنت را خــــــون یزدانم حسین جان
فدای آن لب خشکِ پر از خون    
تـــــوئی قاریِ قــــرآنم حسین جان