بنال ای دل که شور غم بپا شد           
مدینه سر به سر ماتم سرا شد
بدشت سینه بذر غم بکارید          
که سوگ حضرت صادق بپا شد
زطوفان حوادث کشتی  ، علم       
در امواج بلا بی ناخدا شد
چراغ روشن بزم محبت                      
خموش از صرصر جور و جفا شد
زبیداد و ستمکاری منصور           
رئیس مذهب شیعه فدا شد
گرفته گرد غم کرسی دانش           
جهان علم غرق در عزا شد
امام صادق از بیداد منصور          
شهید مکتب دین خدا شد
زغم آینه دلها شکسته
قلوب اهل دل ماتم سرا شد