قلب زینبت کبابه
گل من زندگی بی تو عذابه
آخر قصه همیشه
دل هوائی میشه باز
میره و پر می کشه
کرب و بلائی میشه باز
کربلا یه عشقیه
فراتر از دو عالمه
کربلا خونه عباسه و اربابم حسین
سر زمین کربلا
بهشت روی زمینه
چی میشه یه بار چشم
صحن و سراشو ببینه
از ازل بوده دلم به شور و شین
مست و مجنون ابالفضل و حسین
هر کی عشقی داره
حق خوب میدونه
که منم عاشق بین الحرمین
یا حسین غریب مادر حسین
بعد چهل شبانه روز رنج و بلا
رسیدم به خاک سرخ کربلا
من کجا و زینب چهل روزپیش
به خدا نمی شناسیم دیگه حالا
منی که بی تو نبوده ام یه روز
باورم نمیشه زنده ام هنوز
همدمم بعد تو تازیانه بود
گریه های خسته شبونه بود
سخت تر از اسیری ودر به دری
طعنه های مردم زمونه بود
من روی محمل و تو رو نیزه ها
چشماتو بسته بودی به روم چرا
من بودم یه کاروان غصه و درد
سنگ کوفی با سرت چه ها نکرد
ای برادر ای ای امیدم یا حسین
لاله سرخ شهیدم یا حسین
دیدمت به روی نیزه غرق خون
اومدم تا پای نی کشون کشون
پاشو باز مثل رو نیزه ها عزیز
برا زینبت داداش قرآن بخون
یادمه مجلس شام و بزم نی
زده آتیش آه من بسوزه نی
اومدم برات عزاداری کنم
اشک خون دلمو جاری کنم
به خدا شرمندتم عزیز داداش
نتونستم  امانت داری کنم
پر خزون غنچه سرخ لالتو
نتونستم بیارم سه سالتو
بدون یاور و بی هم نفسی
با یه دنیا رنج وبا دلواپسی
اومدم بازم داداش تو کربلا
حالا من موندم و درد بی کسی
بی تو من چله نشین ماتمم
قبله مصائب و کوه غمم