با لب خونین زنی ، کن صدایم یا حسین         
بی تو با غم بگذرد لحظه هایم یا حسین
از ازل دل را به مهرت بسته ام                        
شاهد پیشانی بشکسته ام
وا حسینا وا حسین ، واحسینا واحسین 2
همسفر با من شدی ، جان من قربان تو                   
خوش به من جان می دهد  ، خواندن قرآن تو
مُزد قرآن تو سنگ خواره شد                    
ای غریب من لب تو پاره شد
وا حسینا وا حسین ، واحسینا واحسین 2
پیش چشمم یا اخا ، عالم از غم تیره شد             
تا که طفل کوچکت ، بر نوک نی خیره شد
کن تکلم می دهد  جان دخترت      
آنکه می باشد شبیه مادرت
وا حسینا وا حسین ، واحسینا واحسین 2
ای گل از من چه شد، روی تو نیلوفری          
در کجا بودی که شد ، صورتت خاکستری
مَطبخ خولی به آه و زمزمه        
آمده گویا کنارت فاطمه
وا حسینا وا حسین ، واحسینا واحسین 2