در این زمانه غیبت که فتنه بسیار است
دلم به فیض پناه شما گرفتار است
در امتحان تو هستیم و غافل از یادت
که امتحان نهایی چه سخت و دشوار است
به انتظار طلوعت در این شب ظلمت
خوشا دلی که به یادت همیشه بیدار است
اگر رها ز تو گشتم رها مکن ما را
که هر که از تو جدا شد به دام اغیار است
عیادتم که نیایی، کمی دعایم کن
که این فقیر گنهکار سخت بیمار است
اگر ز دیده جدایی، ز قلب ما هرگز
مهم حضور گدایان به محضر یار است
زمان دیدن وجه الهی جمال تو نیست
کسی که عاشق رویت نشد گنهکار است
به روز درک حضورت رئیس مذهب هم
به خدمت تو درآید که بهترین کار است
به نوکر در این خانه افتخار بده
بیا و خاک مرا کرب و بلا قرار بده